شهید شاه‌آبادی چنان بود که حتی در تمامی این سه دسته روحانی در آن دوران، که یک عده شاگردان و همراهان امام بودند، عدهای نوعی رابطه با رژیم منحط داشتند و عدهای نیز بیطرف بودند، با همه، با یک روابط عمومی خوب در ارتباط بود و از همه اینها میتوانست در جای خودشان استفاده کند […]
ایشان این حدیث را با رفتارش جلوه می¬داد که معصوم (علیه‌‌السلام) فرموده: شیعیان ما آن‌‌طورند که «بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه.» ایشان نیز چهرۀ بشارت‌‌دهنده¬ای داشت، اما اندوه¬هایش در درون وجودش بود. راوی: حبیب‌الله عسکراولادی
ایشان اساساً در یک خاندان اصیل در تهران متولد شد. مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ محمدعلی شاه‌آبادی که در مسجد جامع تهران امام جماعت بودند، پدر ایشان بود؛ امام جماعتی که مقاوم در مقابل رضاخان بود. رضاخان وقتی عمامه‌ها را برمی‌داشت و منبرها را مانع می‌شد، ایشان عمامۀ خود را برنداشت و منبر را برپا کرد […]
