حاج‌آقا مهدی در میان ما یک موقعیتی داشت که از همان کودکی، اهل جار و جنجالهاي كودكانه و در يك كلام، شلوغ و اهل شیطنت بود. درواقع یک فاصلهای بین ما بود که میخواست آن فاصله را از بین ببرد و به‌نوعي خودش را بزرگ‌تر از سنش نشان دهد، میخواست از کسی کم نياورد! آن […]
آخرین سخنرانی ایشان درباره مقام و موقعیت شهید بود. روی این اصل، احساس می‌کنم این آرزو برای ایشان بود و خداوند این توفیق و این عنایت را از ایشان دریغ نکرد. نمی‌شود گفت که همه سلوک در میدان جنگ است و همه راه خدا در عبادت است و نشستن در کنج مسجد است یا همۀ […]
گاه‌گاهی که ایشان فرصت می‌کردند، از کمیته نیاوران میآمدند و به ما سر می‌زدند. اخوی فردي بسيار قاطع بودند. در این مدت هم سمت‌های مختلف داشتند؛ از جمله، نماینده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي شدند، در شورای عالی کمیته انقلاب اسلامي با آقای مهدوي کنی همكاري مي‌كردند و جزء هسته اولیه جامعه روحانیت مبارز […]
با آنکه از اخوی‌های دیگر کوچک‌تر بودند، جای خالی پدر را برای ما خواهرها پر می‌کردند. هرگاه مریض می‌شدم، حاج‌آقا مهدی با همه تلاش‌ها و گرفتاری‌هایی که داشتند، به دیدنم میآمدند و برایم خوراکی می‌آوردند و می‌گفتند خواهر بخور. ایشان خیلی بامحبت و اهل صله رحم و باوفا بودند. زبانم از شمردن همه محبت‌هایی که […]
حاج‌آقا مهدی، بعد از سال ۱۳۴۱ش، که دیگر آن زمان به تهران آمده بودند، مدتی برای تبلیغ روحانیت به ماهشهر رفتند. بعد از بازگشت اخوی از ماهشهر، مرحوم حاج محمدتقی رستم‌‌آبادی، نوة مرحوم آخوند رستم‌‌آبادی، از دنیا رفته بود. مسجد رستم‌آباد در محلۀ اختیاریه، خالی از یک نفر معمم و پیش‌نماز بود. به حاج‌آقا مهدی […]
