مرحوم شهید شاه‌آبادی خیلی رفتار عاطفی و دوستانه‌ای با خانواده داشتند. بچه‌های ایشان عاشقانه پدر را دوست داشتند. پدر هم علاقۀ عجیبی به فرزندان داشتند. ایشان بسیار سعی داشت بتواند درباره مسائل علمی درس و مشق بچه‌ها، با وجود گرفتاری‌های قبل از انقلاب و مسئولیت‌های بعد از انقلاب، راهنمایی بکند. همسر ایشان در دستگیری‌ها و […]
مرحوم شهید شاه‌آبادی خیلی رفتار عاطفی و دوستانه‌ای با خانواده داشتند. بچه‌های ایشان عاشقانه پدر را دوست داشتند. پدر هم علاقۀ عجیبی به فرزندان داشتند. ایشان بسیار سعی داشت بتواند درباره مسائل علمی درس و مشق بچه‌ها، با وجود گرفتاری‌های قبل از انقلاب و مسئولیت‌های بعد از انقلاب، راهنمایی بکند. همسر ایشان در دستگیری‌ها و تبعیدها نقش ارزنده‌ای داشتند. همچنین در آرامش خانه و نگهداری فرزندان، مرحوم شهید شاه‌آبادی همیشه قدردان این مسئله بودند. در این رابطه برخورد بسیار عاطفی و فوق‌العاده مهربانانه‌ای با همسر و فرزندان‌شان داشتند که من خودم از نزدیک شاهد این موضوع بودم که ایشان همواره با محبت و سعۀ صدر و با زبان تشکر برخورد داشتند.
بچه ها هم بسیار به پدر علاقه‌مند بودند. خدا رحمت کند، یکی از فرزندان ایشان به نام مرحوم آقا مجید شاه‌آبادی، که در یک حادثه در استخر غرق شدند. آقا مجید به‌قدری به پدر علاقمند بود که همیشه با ایشان بود و اصلاً نمی‌خواست از بابا جدا بشود. خیلی پدر را دوست داشت. پدر هم خیلی به ایشان اعتماد داشت. آقازاده‌های دیگر هم به این ترتیب خیلی به مرحوم آقای شاه‌آبادی علاقه‌مند بودند. این محبت دوطرفه بود. من این را یکی از عوامل مهمی می‌دانم که هیچ‌کدام از فرزندان، به حول و قوه الهی، از صراط مستقیم جدا نشدند. این خودش برای ما یک درسی‌ست که با تمام گرفتاری‌ها باید به مسئله فرزندان دقت داشت و این محبت را در خصوص خانواده هیچ‌وقت قطع نکرد.
راوی: کامران کی‌قبادی
نظرات