ایشان عازم بیت‌الله بودند یا در کشور سوریه، در جوار حضرت زینب سلام‌الله‌علیها، آن‌قدر معاشرت‌شان با برادران اهل تسنن زیاد بود که اگر ما می‌آمدیم نماز فُرادا بخوانیم، باید طوری می‌خواندیم که ایشان متوجه نشوند. من كه پسرشان هستم، گاهی نماز صبح برایم سنگین بود و سختم بود که به مسجد بروم. در دمشق، مسجد […]
ایشان عازم بیت‌الله بودند یا در کشور سوریه، در جوار حضرت زینب سلام‌الله‌علیها، آن‌قدر معاشرت‌شان با برادران اهل تسنن زیاد بود که اگر ما می‌آمدیم نماز فُرادا بخوانیم، باید طوری می‌خواندیم که ایشان متوجه نشوند. من كه پسرشان هستم، گاهی نماز صبح برایم سنگین بود و سختم بود که به مسجد بروم. در دمشق، مسجد تا منزل ما فاصله زیادی داشت. گاهی می‌آمدم که در شرکت در نماز صبح زود اهمال کنم، ایشان بی‌اندازه عصبانی می‌شدند و می‌گفتند: «ما آمدیم یک کشور سنی‌نشین که وحدتمان را به دنیا اعلام بکنیم، بعد در خانه نماز بخوانیم؟!»
حتی با اینکه همه روحانیان نظام ما و جامعه اسلام و تشیع معتقد به این وحدت هستند و دقت می‌کنند، ولی شهید شاه‌آبادی (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) به حد نهایت دقت داشتند که برای نماز، در بیت الله الحرام، در خانه خدا، شرکت کنند. مرتب به منزل علمای اهل تسنن می‌رفتند. در این راه، برادرهای عزیز ما خیلی موظف‌اند؛ حتی اگر فرقه‌هایی از اسلام باشند. چون فقط وحدت بین شیعه و سنی مطرح نیست. این پیام علمای اسلام، مردم ایران و برادران شیعه را به همه جهان برسانید و به همه جا بگویید: آنچه شیعه می‌خواهد، برادری همه فِرَق اسلامی است.
راوی: حجت‌الاسلام سعید شاه‌آبادی
نظرات