هر که خواهد، گو بیا و هر چه خواهد، گو بگو

مرحوم شهید شاه‌آبادی عجیب بود در زندگی‌اش. یكی از امتیازات برجسته ایشان این بود كه با تمام اقشار ارتباط برقرار می‌كرد. برایش فرق نمی‌كرد اهل علم باشد، تاجر باشد، كاسب باشد، كارگر باشد، ‌زحمت‌كش باشد. با همه می‌جوشید و عجیب به همه احترام می‌گذاشت. ولذا در قلب مردمی كه ایشان را می‌شناختند جا داشت. زندگی خودش هم واقعاً یک زندگی طلبگی بود؛ یعنی از ابتدای زندگی تا پایان شهادت، یك‌ریزه تغییری در زندگی ایشان ندیدم؛ چه آن موقع كه طلبه بود، چه آن موقع كه نماینده مجلس بود. ماشینش تا آخر كه من یادم است، همون فولكس واگن بود كه شیشه عقب این ماشین كوچك بود و من از خاطرم نمی‌رود.

به مادر هم عجیب عشق می‌ورزید. عمدتاً مادر پیش ایشان بود و ایشان خودش را برای مادر یک خدمت‌گزار می‌دانست و از جان و دل برای مادر فداكاری می‌كرد.

راوی: حجت‌الاسلام قریشی