از كميته انقلاب تا حوزه علميه الغدير، از خانه تا جبهه‌ها بلافاصله پس از پيروزی انقلاب اسلامی به منظور ايجاد نظم و امنيت در كشور به فرمان حضرت امام در تاريخ ۲۳/۱۱/۱۳۵۷ كميته‌های انقلاب اسلامی در تهران و سپس در ساير نقاط كشور شكل گرفت. در فرمان امام خمينی بر پرهيز از هرگونه ظلم، خرابكاری […]
از كميته انقلاب تا حوزه علميه الغدير، از خانه تا جبهه‌ها
بلافاصله پس از پيروزی انقلاب اسلامی به منظور ايجاد نظم و امنيت در كشور به فرمان حضرت امام در تاريخ ۲۳/۱۱/۱۳۵۷ كميته‌های انقلاب اسلامی در تهران و سپس در ساير نقاط كشور شكل گرفت. در فرمان امام خمينی بر پرهيز از هرگونه ظلم، خرابكاری و چپاول تأكيد و به نظارت در حفظ مراكز عمومی اشاره شده بود.
پس از فرمان امام، كميته انقلاب اسلامی به سرپرستی آيت‌الله مهدوی كنی ايجاد شد. به دعوت وی، شهيد شاه‌آبادی به علت سوابق مبارزاتی و آشنایی با امور تشكيلاتی، به عضويت شورای مركزی كميته درآمد. شاه‌آبادی، در تشكيل و سازماندهی اين نهاد فعاليت بسيار نموده و در جمع‌آوری كميته‌های فرعی نقش به‌سزایی ايفا كرد. علاوه بر آن، وی مسئوليت یکی از ستادهای كميته شميرانات را نيز برعهده داشت و همراه با دوستان و هم‌رزمان خود در كميته‌های آن منطقه فعاليت می‌نمود و تا ديروقت، به حل و فصل امور می‌پرداخت.
جامعه روحانيت مبارز و دوره اول مجلس شورای اسلامی
شهيد شاه‌آبادی به‌عنوان یکی از اعضای مؤسس و مؤثر جامعه روحانيت مبارز، همواره پس از پيروزی انقلاب در سنگرهای مختلفی به خدمت پرداخت و در كنار دبيری جامعه روحانيت مبارز شميران، مسئوليت دايره تبليغات جامعه روحانيت مبارز تهران را نيز بر عهده داشت. علاوه بر آن، شركت در جلسات گوناگون سياسی، اقتصادی، فرهنگی و… به عنوان نماينده جامعه روحانيت مبارز، از جمله فعاليت‌های شهيد شاه‌آبادی در سال‌های پرالتهاب اوايل پيروزی انقلاب اسلامی بود.
با آغاز انتخابات دوره اول مجلس شورای اسلامی در اسفند ماه ۱۳۵۸، تمامی احزاب و گروه‌های سياسی فعال، درجهت كسب كرسی‌های مجلس دست به تلاش و تكاپو زدند. جامعه روحانيت مبارز نيز به منظور شناسایی و حمايت از نيروها و گروه‌های پيرو خط امام، برای ائتلاف در انتخابات مجلس اول شروع به فعاليت نمود. به همين منظور، شهيد شاه‌آبادی به عنوان نماينده تام الاختيار جامعه روحانيت مبارز انتخاب شد تا درخصوص ائتلاف با احزاب و گروه‌هاي سياسي فعاليت نمايد. تلاش‌های شبانه‌روزی وی باعث شد كه در آستانه انتخابات، به رغم بروز مشكلات فراوان، ائتلاف بزرگی بين جامعه روحانيت مبارز و حزب جمهوری اسلامی و چند گروه ديگر شكل بگيرد. در ۲۴ اسفند ۱۳۵۸ انتخابات اولين دوره مجلس شورای اسلامی برگزار شد و در مرحله اول از بين دو هزار كانديدا، تعداد ۹۷ نماينده از سراسر كشور با اكثريت آرا، انتخاب شدند و بقيه راهی مرحله دوم شدند. مرحله دوم انتخابات نيز در ۱۹ ارديبهشت ۱۳۵۹ انجام شد كه تعداد ۱۳۷نفر ديگر انتخاب شدند و مجلس در تاريخ ۷ خرداد ۱۳۵۹، رسماً آغاز به كار كرد. شهيد شاه‌آبادی نيز كه به عنوان كانديدای جامعه روحانيت مبارز در حوزه انتخابیه تهران شركت كرده بود، وارد مجلس شورای اسلامی شد. تلاش و جديت شهيد شاه‌آبادی درخصوص تنظيم ليست و مذاكره با افراد لايق و گروه‌های هم‌فكر، موجب شد كه فهرست كانديداهای ائتلاف بزرگ گروه‌های پيرو خط امام (ره) و هم‌سو با تفكرات جامعه روحانيت مبارز، حائز اكثريت آرا شوند. وی در طول دوران مجلس اول، از اعضای فعال و صاحب نظر كميسيون امور قضایی بود كه خدمات شايسته‌ای را در طول اين دوران به ظهور رسانيد.
نمايندگی امام در هيئت بررسی عملكرد بنياد مستضعفان
در فروردين ماه ۱۳۵۹، حضرت امام ضمن پيام به ملت ايران به مناسبت سال نو، بر ارائه گزارش كار مسئولين نظام به مردم تأكيد كردند.
پس از فرمان امام و ضرورت بررسی عملكرد بنياد مستضعفان، هيئتی مركب از تعدادی از روحانيون تشكيل شد و آيت‌الله شاه‌آبادی یکی از اعضای مؤثر اين هيئت بود. اعضای اين هيئت كه از سوی حضرت امام برای اين مهم تعيين شده بودند، در كوتاه‌ترين زمان ممكن گزارش جامعی تهيه و به خدمت حضرت امام ارائه نمودند.
حجت الاسلام و المسلمين عميد زنجانی در اين رابطه می‌گويد: «در هيئت منتخب امام برای رسيدگی به عملكرد بنياد مستضعفان، با ديگر دوستان در امتثال امر امام می‌كوشيد و مانند هر كار ديگر عجله داشت كه هر چه زودتر، با ارائه گزارش كار به محضر حضرت امام، ايشان را ياری دهد. بارها به من می‌گفت گزارش کی تمام می‌شود؟ وقتی موفقيت نسبی می‌ديد از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجيد. دلسوزی و بی‌قراری شهيد شاه‌آبادی زبانزد دوستان بود. بالآخره گزارش كار تهيه شد و خدمت امام عرضه گرديد.»
دوره دوم مجلس
انتخابات دومين دوره مجلس شورای اسلامی در اوج جنگ تحميلی، در تاريخ ۲۶ فروردين ماه ۱۳۶۳ در كشور برگزار گرديد. در اين دوره از انتخابات، تعداد ۱۳۷۵ نفر داوطلب نمايندگی مجلس در سراسر كشور به رقابت پرداختند كه تعداد ۱۲۱ نفر در مرحله اول به مجلس راه يافتند.
مرحله دوم اين انتخابات نيز در ۲۷ ارديبهشت همين سال برگزار گرديد و ۱۳۰ نماينده باقی‌مانده وارد مجلس شدند. شهيد شاه‌آبادي به رغم عدم تمايلش به شركت در انتخابات، با اصرار جامعه روحانيت مبارز و حزب جمهوری اسلامی، از سوی آنان و تمامی احزاب و گروه‌های اسلامی كانديدای نمايندگی مجلس دوم در حوزه انتخابیه تهران شد. وی در مرحله اول انتخابات با كسب حدود يك ميليون و ۲۰۰ هزار رأی، به عنوان نفر دوازدهم تهران، به عنوان نماينده مجلس دوم برگزيده شد، اما قبل از آغاز كار اين دوره مجلس، به شهادت رسيد.
خدمات علمی و فرهنگی
از خدمات فرهنگی شهيد شاه‌آبادی، می‌توان به نقش فعال ايشان در تأسيس امور تربيتی در آموزش و پرورش اشاره كرد كه با كمک تنی چند از دوستانش برای اولين بار در آموزش و پرورش شميرانات تشكيل دادند، كه به مرور اين نهاد در كل نظام آموزش و پرورش كشور گسترش يافت. وی توجه خاصی به مدارس داشت و درجهت تشكيل كتابخانه‌ها، نمايشگاه‌های كتاب و نوار و همكاری در اعزام مبلغان و روحانيون به مدارس و نيز مساجد و ادارات تلاش بسياری داشت.
خدمات علمی و فرهنگی شهيد شاه‌آبادی شامل تهيه و تنظيم اسناد و مدارک مورد استفاده محققان و نويسندگان هم می‌شده است. در مقدمه كتاب «تشكيلات فراماسونری در ايران»، نويسنده كتاب می‌نويسد: «لازم است از مساعی دانشمندان بلندپايه‌ای كه حاصل رنج‌های آنان در تدوين اين رساله و ويرايش آن كتاب مورد استفاده قرار گرفت سپاسگزاری كند. به‌خصوص از دانشمند مجاهد و پرهيزگار وارسته، شهيد به حق پيوسته، حاج آقا شيخ مهدی شاه‌آبادی، قتيل جفای بعثيان در محاربه با اسلام و ايران، كه بخش عمده اسناد اين كتاب را در اختيار نگارنده قرار داده بود، ياد كند و رحمت و غفران برای آن آزادمرد از حضرت منان بطلبد.»
تجديد چاپ و تدريس كتاب اخلاقی «اوصاف الاشراف» بخشی ديگر از فعاليت‌های علمی و فرهنگی شهيد شاه‌آبادی بود. اين كتاب كه به قلم خواجه نصيرالدين طوسی و به زبان فارسی است، توسط ركن‌الدين جرجانی به عربی ترجمه شده است. از آن پس متن اين كتاب در كلاس‌های اخلاق اسلامی بسياری از حوزه‌های علميه تدريس شده و مورد استفاده قرار گرفت.
حوزه علميه الغدير
سرپرستی و اداره حوزه علميه الغدير، خدمت فرهنگی ديگری بود كه توسط شهيد شاه‌آبادی صورت گرفت. اين مجموعه ابتدا در سال ۱۳۶۱ توسط عده‌ای از جوانان به منظور نشر معارف اسلامی با عنوان انجمن اسلامي الغدير تاسيس شد و نظارت و سرپرستی آن بنا به درخواست مؤسسان، بر عهده ايشان گذاشته شد. وی در شكل‌گيری و حفظ اين انجمن تلاش‌های فراوانی نمود و درنهايت، با تبديل آن به «حوزه علميه الغدير» و به جهت پيشرفت اين حركت علمی و فرهنگی، منزل مسكونی خود را در اختيار اين حوزه قرار داد. آيت‌الله انواری پيرامون نقش شهيد شاه‌آبادی در تداوم فعاليت‌های انجمن اسلامی الغدير و تبديل آن به حوزه علميه گفته است: «ايشان حتی منزل خودشان را در اختيار انقلاب گذاشتند و آنجا را تبديل به انجمنی كردند به نام انجمن اسلامی الغدير كه در آنجا جوان‌ها با معارف اسلامی آشنا شوند و خودشان علی‌رغم همه گرفتاری‌هايشان، بر امور آن نظارت می‌كردند و در اين مورد هم به خاطر دارم كه از ايشان سؤال كردم كه چرا جای ديگری در اختيار اين جوان‌ها نگذاشتيد، در جواب گفتند كه چون در آن محل جایی نيست كه اين‌ها بتوانند جمع شوند و كلاس داشته باشند و چيزی از اسلام و انقلاب بفهمند و ياد بگيرند، من هم به اين علت احساس وظيفه كردم و آنجا را در اختيار آن‌ها گذاشتم. بعدها بنده مطلع شدم كه ايشان از فرزندشان هم كه با خانواده‌اش در طبقه دوم آن خانه سكونت داشتند خواسته است كه به علت كمبود جا برای تشكيل كلاس، آنجا را تخليه كرده و در اختيار اين مجموعه بگذارد.»
پس از شهادت آيت‌الله شاه‌آبادی، حوزه علميه الغدير، به پاس خدمات ارزنده مربی و روحانی خود، در تير۱۳۶۳ به حوزه علميه شهيد شاه‌آبادی تغييرنام داد.
نظرات